شبکه‌های خصوصی مجازی (VPN ها) رایگان ممکن است وسوسه‌انگیز باشند اما می‌توانند خطر بزرگی را نیز به دنبال داشته باشند. اکثر سرویس VPN رایگان ثابت‌شده است که مشکل سازند. بااین‌حال، سؤال بزرگ این است که آن‌ها چقدر خطرناک هستند؟ آیا مصرف‌کنندگان واقعاً از آن‌ها دور هستند؟
پاسخ به این سؤال مانند شمشیر دو لبه است. یعنی ممکن است خوب باشد یا بد، در واقع می‌توانیم بگوییم امکان دارد یک برنامه و هدف خوب یا پلیدی پشت قضیه ارائه وی پی ان رایگان باشد. هدف بد مانند دریافت اطلاعات از شما و هدف خوب مانند شناساندن خدمات شرکت ( که معمولا توسط شرکت‌های نوپا انجام می‌گیرد).
راه‌اندازی و ارائه یک سرویس وی پی ان، نه ارزان و نه کار ساده‌ای است. ارائه خدمات نیاز به زیرساخت‌های پرهزینه مانند سرورها و خطوط دارد و اگر ایران را در نظر بگیریم با توجه به رشد قیمت دلار، هزینه‌ی تهیه سرور بسیار بالاست و علاوه بر آن به دلیل اینکه سایت‌های خارجی به ایرانی‌ها خدمات ارائه نمی‌کنند پروسه احراز هویت و همچنین پرداخت ارز در دیتاسنتر‌هایی مانند Hetzener کار واقعا پیچیده‌ای است.
برای مثال یک مجموعه ایرانی موفق را برای شما مثال می‌زنیم:
فیت نت دارای بیش از 20 سرور VPN واقع در 8 کشور در سراسر جهان است. هر محل می‌تواند حداقل دو سرور داشته باشد، هر سرور شامل چندین آی پی است.
این‌یک زیرساخت تقریبا بزرگ برای کشوری مثل ایران است و نگه‌داشتن همه‌ی کارها زمان‌گیر و گران است. به همین دلیل از 5 تا 7 هزار تومان در ماه برای خدمات خود هزینه دریافت می‌کند. البته جالب است بدانید که مجموعه فیت نت نیز دارای سرویس رایگان است و به صراحت اعلام کرده است که به منظور آشنایی کاربران با خدمات‌شان این خدمات رایگان را ارائه می‌دهند و هر فرد تنها یک‌بار می‌تواند فیلتر شکن رایگان یک‌هفته‌ای آن‌ها را تهیه کند.
در نظر بگیرید که سرویس‌های رایگان نیز در چندین کشور خدماتی دارند (برای مثال Hotspot Shield دارای سرورهای 22 کشور است) و سؤال قابل‌توجهی در ذهن وجود دارد: چگونه آن‌ها چنین سرویس گرانی را به‌صورت رایگان ارائه می‌دهند؟
شاید واضح‌ترین پاسخی که به ذهن می‌آید ارائه تبلیغات است چون این مجموعه نوپا و جدید نیست که با هدف شناخته شدن این کار را انجام دهد. این برای برخی سرویس‌های وی پی ان رایگان دیگر نیز صدق می‌کند.
بااین‌حال، نگاه دقیق‌تر به بیشتر سیاست‌های حفظ حریم خصوصی خدمات رایگان نشان می‌دهد که مصرف‌کنندگان همچنین به ارائه‌دهندگان مجوز VPN برای برداشت و فروش داده‌های خود به اشخاص ثالث را می‌دهند. برای مثال، Hotpoint Shield اخیراً توسط مرکز دموکراسی و فناوری (CDT) انتقاد شد و شکایت 14 صفحه‌ای را با کمیته تجارت فدرال (FTC) مطرح کرد و آن را به‌عنوان «اقدامات تجاری غیرمنصفانه و فریبنده» توصیف کرد.
با این تفاسیر هیچ ضمانتی برای فاش نشدن فعالیت‌های شما توسط این وی پی ان های رایگان وجود ندارد و به نظر من 5 تا 10 هزار‌تومان هزینه‌ای که به ازای فروش وی پی ان از شما دریافت می‌شود ( این قیمت میانگین در ایران است و در خارج خیلی بیشتر از این مقدار باید هزینه کنید ) ، کاملا ارزش حفظ و بالابردن امنیت شما در اینترنت را دارد.
پاسخ به این سؤال مانند شمشیر دو لبه است. یعنی ممکن است خوب باشد یا بد، در واقع می‌توانیم بگوییم امکان دارد یک برنامه و هدف خوب یا پلیدی پشت قضیه ارائه وی پی ان رایگان باشد. هدف بد مانند دریافت اطلاعات از شما و هدف خوب مانند شناساندن خدمات شرکت ( که معمولا توسط شرکت‌های نوپا انجام می‌گیرد).
راه‌اندازی و ارائه یک سرویس وی پی ان، نه ارزان و نه کار ساده‌ای است. ارائه خدمات نیاز به زیرساخت‌های پرهزینه مانند سرورها و خطوط دارد و اگر ایران را در نظر بگیریم با توجه به رشد قیمت دلار، هزینه‌ی تهیه سرور بسیار بالاست و علاوه بر آن به دلیل اینکه سایت‌های خارجی به ایرانی‌ها خدمات ارائه نمی‌کنند پروسه احراز هویت و همچنین پرداخت ارز در دیتاسنتر‌هایی مانند Hetzener کار واقعا پیچیده‌ای است.
برای مثال یک مجموعه ایرانی موفق را برای شما مثال می‌زنیم:
فیت نت دارای بیش از 20 سرور VPN واقع در 8 کشور در سراسر جهان است. هر محل می‌تواند حداقل دو سرور داشته باشد، هر سرور شامل چندین آی پی است.
این‌یک زیرساخت تقریبا بزرگ برای کشوری مثل ایران است و نگه‌داشتن همه‌ی کارها زمان‌گیر و گران است. به همین دلیل از 5 تا 7 هزار تومان در ماه برای خدمات خود هزینه دریافت می‌کند. البته جالب است بدانید که مجموعه فیت نت نیز دارای سرویس رایگان است و به صراحت اعلام کرده است که به منظور آشنایی کاربران با خدمات‌شان این خدمات رایگان را ارائه می‌دهند و هر فرد تنها یک‌بار می‌تواند فیلتر شکن رایگان یک‌هفته‌ای آن‌ها را تهیه کند.
در نظر بگیرید که سرویس‌های رایگان نیز در چندین کشور خدماتی دارند (برای مثال Hotspot Shield دارای سرورهای 22 کشور است) و سؤال قابل‌توجهی در ذهن وجود دارد: چگونه آن‌ها چنین سرویس گرانی را به‌صورت رایگان ارائه می‌دهند؟
شاید واضح‌ترین پاسخی که به ذهن می‌آید ارائه تبلیغات است چون این مجموعه نوپا و جدید نیست که با هدف شناخته شدن این کار را انجام دهد. این برای برخی سرویس‌های وی پی ان رایگان دیگر نیز صدق می‌کند.
بااین‌حال، نگاه دقیق‌تر به بیشتر سیاست‌های حفظ حریم خصوصی خدمات رایگان نشان می‌دهد که مصرف‌کنندگان همچنین به ارائه‌دهندگان مجوز VPN برای برداشت و فروش داده‌های خود به اشخاص ثالث را می‌دهند. برای مثال، Hotpoint Shield اخیراً توسط مرکز دموکراسی و فناوری (CDT) انتقاد شد و شکایت 14 صفحه‌ای را با کمیته تجارت فدرال (FTC) مطرح کرد و آن را به‌عنوان «اقدامات تجاری غیرمنصفانه و فریبنده» توصیف کرد.
با این تفاسیر هیچ ضمانتی برای فاش نشدن فعالیت‌های شما توسط این وی پی ان های رایگان وجود ندارد و به نظر من 5 تا 10 هزار‌تومان هزینه‌ای که به ازای فروش وی پی ان از شما دریافت می‌شود ( این قیمت میانگین در ایران است و در خارج خیلی بیشتر از این مقدار باید هزینه کنید ) ، کاملا ارزش حفظ و بالابردن امنیت شما در اینترنت را دارد.
نظرات
ارسال یک نظر